Geschiedenis Dorpskerk
Een eeuwenoude ontmoetingsplaats
Het veengebied Leimuiden en omgeving is al vroeg gechristianiseerd. De kapel uit Leimuiden, behorende tot de oerparochie van Oegstgeest, wordt al midden elfde eeuw (1063) in het document “Echternachse Sacramentarium” als Leithemuta genoemd. Het eerste bouwwerk was een houten kapelletje dat later werd vervangen door een of meer stenen bouwwerken. De Romaanse middeleeuwse toren heeft tot eind 18e eeuw dienst gedaan. In 1555 werd naast deze toren een grote laatgotische kerk gebouwd. Kerk en toren zijn rond 1800 afgebroken. In 1578 ging de parochiekerk over naar de Reformatie.
De huidige Dorpskerk, met aan de voorzijde de inscriptie “ANNO 1805” werd op 17 september 1806 ingewijd door Ds. Wiardus Wiardi. Het is een eenvoudige bakstenen zaalkerk, met zoals gebruikelijk spitsboogramen en oost-west georiënteerd. Onder het lichte zeegroene houten tongewelf heerst de verstilde sfeer van een intiem bedehuis.
De toren van de kerk
In de toren hing tot de Tweede Wereldoorlog een bronzen klok uit 1601, afkomstig van de in 1827 afgebroken kerk van Calslagen. In 1943 vorderden de Duitsers de klok. In 1947 werd een nieuwe klok besteld bij klokkengieterij Petit en Fritsen in Aarle-Rixtel.
De inscriptie van de oude Calslager klok was nog bekend, daarom is op de nieuwe klok de tekst geplaatst:
Op de in 1943 door de Duitsers gevorderde klok stond: “SANCTO ANDRIO (sic) ET PATROONO NOSTRO TOT CALSLAGEN ANNO 1601” (aan Heilige Andreus en aan onze patroonheilige tot Calslagen anno 1601). Sinds de Franse Tijd zijn alle torens van kerkgebouwen overgenomen door burgerlijke gemeenten. Ook de toren van de Dorpskerk in Leimuiden is vanaf 1798 eigendom van de burgerlijke gemeente.